Desperate Receptionist

Ένας ύμνος στο μεγαλείο του ανθρώπινου μυαλού...

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Άντε να ξεκινάμε σιγά σιγά...

Εδώ είμαστε και πάλι...
Τί, νομίζατε ότι τα παράτησα; Όχι βέβαια.
Εδώ, παρέα θα περάσουμε τους επόμενους μήνες, ελπίζω με πολύ γέλιο.
Η έμπνευση και οι ιστορίες θα έρθουν - είμαι σίγουρος μιας και η εμπειρία μου δείχνει πως πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν λογικό ό,τι πιο παρανοϊκό και πάντα, για κάποιο άγνωστο λόγο, πολλοί από αυτούς θα έρχονται εδώ. Κοντά μου. Τους τραβάω σαν τον μαγνήτη. Όπως η λάμπα τις πεταλουδίτσες. 
Ο δικός τους άνθρωπος.
Ο δικός τους receptionist, που γεννήθηκε για να τους ακούει προσεκτικά και να διαδίδει το μεγαλείο της σκέψης τους.
Σε λίγες μέρες θα υποδεχθώ τους πρώτους μας επισκέπτες. Θα περιμένω με λαχτάρα την κοτσάνα, την ανοησία, την σαχλαμάρα που θα μου πουν. Και την επόμενη στιγμή θα αποτελεί ακόμη μια ανάρτηση εδώ. Για σάς.
Θα τα λέμε...

1 σχόλιο:

  1. Περιμένουμε τα "καλά" της φετινής χρονιάς @Desperate Receptionist....
    (Εμείς θα τα πούμε και από κοντά κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι)
    Αντε καλή σεζόν ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή