Η αποκαθήλωση της ΑλφαΒήτας!

Σαν να αργήσαμε λίγο  - αυτήν την αίσθηση έχω.
Είχα αρχίσει να απογοητεύομαι.
Τόση ξεραΐλα πια!
Λες, λέω, τώρα που αποφάσισα να αφήσω παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές να μείνω χωρίς θέμα...

Μα όχι. Ίσως ο καιρός μέχρι τώρα να παραήταν δροσερός και η σκέψη τους δεν αποφάσιζε, όπως άλλες φορές έτσι ζαλισμένη από την ζέστη, να τραβήξει σε δύσβατα μονοπάτια που οδηγούν και στις ηλίθιες απορίες, που είναι και το ζητούμενο τελικά εδώ πέρα.

Για να δούμε λοιπόν ποια σχέση έχουν όλα αυτά με την αλφαβήτα μας.

Ένα από τα αγαπημένα θέματα συζήτησης όλων των ξένων επισκεπτών μας είναι η δεδομένη δυσκολία της γλώσσας μας. Λογικό. Άλλα γράμματα, περίπλοκο συντακτικό, ζόρικα τα πράγματα. Οι περισσότεροι,απ' ότι λένε, θέλουν να κάνουν την προσπάθεια να μάθουν να λένε δυο κουβέντες πέρα από την "καλαμέρο" και την "καληνύστα" (ξέρετε πού αντιστοιχεί η κάθεμιά έτσι;). Αγοράζουν λοιπόν τα περίφημα βιβλιαράκια Ελληνο - Τάδε διάλογοι και με περηφάνια αναγγέλουν την έναρξη της προσπάθειας (που συνήθως τελειώνει άδοξα μετά την πρώτη σελίδα).

Στην κατηγορία αυτή ανήκει και η συμπαθέστατη νεαρά επισκέπτριά μας απόλυτα λογική κατά τ' άλλα και με δείγματα συγκροτημένης σκέψης. Αυτά μέχρι χθές. Όταν και αρχίζοντας την συνήθη συζήτηση για το θέμα αυτό θέτει την ερώτηση που της χάρισε την τιμητική θέση της πρώτης καταχώρησης για το 2011: 

"Τα παιδιά στην Ελλάδα όταν πρωτομαθαίνουν να διαβάζουν μαθαίνουν κατ'ευθείαν το Ελληνικό Αλφάβητο;"
...
...
(Τα αποσιωπητικά περιγράφουν την αμήχανη σιωπή που μεσολάβησε μέχρι ο συνάδελφος να της απαντήσει: "Όχι μαθαίνουν πρώτα το Κινέζικο για να τους φανεί το Ελληνικό πιό εύκολο μετά")

Λόλα κοίτα ένα μήλο!