7 εκατοστά...
Τόση είναι η διάμετρος που, για κάποιον λόγο τον οποίο δεν γνωρίζω, αποφάσισε ο κατασκευαστής ποτηριών κρασιού - ξέρετε εκείνα τα ωραία τα κολωνάτα - να δώσει στην βάση του ποτηριού.
7 εκατοστά...
Τόση είναι η διάμετρος που αποφάσισε να δώσει και ο κατασκευαστής των μικρών πλαστικών τραπεζιών για την πισίνα στις ειδικές θήκες όπου ο καθένας μας θα μπορεί να βάζει το ποτήρι του καθ' όσο απολαμβάνει τον ήλιο αραχτός στην ξαπλώστρα.
Οι δυο τους δεν πρόκειται, κατά πάσα πιθανότητα, να συναντηθούν ποτέ...
Τα προϊόντα τους όμως ήταν γραφτό να συναντηθούν και να γνωριστούν στενά με τις ευλογίες του
αγαπητού μας τουρίστα.
Είναι ο ίδιος που μπορείτε να βρείτε σε αυτήν την παλιότερη ανάρτηση http://faultytowers4ever.blogspot.com/2010/09/blog-post_29.html και που έχει όλα τα εχέγγυα ώστε να συνεχίσει να μας προσφέρει λαμπρές στιγμές ιδιότυπης μεγαλοφυίας.
Αυτός λοιπόν είναι εκεί...
Στην πισίνα...
Ξαπλωμένος θέλει να απολαύσει τον ήλιο αλλά και ένα ποτήρι δροσερό ροζέ.
Το ελαφρύ αεράκι και η εύθραυστη και ελαφριά φύση του ποτηριού τον προβληματίζουν.
Αποφασίζει λοιπόν να χρησιμοποιήσει την θήκη στο τραπεζάκι. Γι' αυτό είναι εκεί αλλωστε. Γι' αυτό κατασκευάστηκε...
...αλλά μάλλον για άλλον τύπο ποτηριών...
Και τότε τα 7 εκατοστά της βάσης του ποτηριού προσπαθούν να συναντήσουν τα 7 εκατοστά της θήκης του τραπεζιού.
Αλλά όταν δυο κύκλοι έχουν ακριβώς την ίδια διάμετρο μπορούν άραγε να ταιριάξουν ο ένας μέσα στον άλλο;
Μπορούν αν τους ζορίσεις λίγο.
Έτσι λοιπόν συναντήθηκαν δυο αντικείμενα που δεν έπρεπε. Πάμε να δούμε το αποτέλεσμα.
Το ποτήρι στάθηκε στην θήκη.
Δεν έσπασε όπως ίσως περιμένατε οι περισσότεροι.
Αλλά σφήνωσε...
Και δεν έβγαινε..
Τι θα κάνατε εσείς σε μια τέτοια περίπτωση; Ας καθίσουμε να το συλλογιστούμε λίγο.
Θα χύνατε κάπου το κρασί και θα προσπαθούσατε να βγάλετε το ποτήρι;
Θα προσπαθούστε να βγάλετε το ποτήρι χωρίς να χύσετε το κρασί πρώτα;
Λογικές αντιδράσεις αλλά και οι δυο με μία παράμετρο που δεν ήταν αποδεκτή από τον φίλο μας:
Το κρασί που θα πήγαινε χαμένο, λιγότερο ή περισσότερο.
Κι εδώ έρχεται το μεγαλοφυές που μόνο κάποιος σαν κι αυτόν θα μπορούσε να συλλάβει και να εφαρμόσει.
Συνεχίζει να πίνει το κρασάκι του σιγά σιγά απ' το σφηνωμένο ποτήρι σηκώνοντας όλο το τραπεζάκι, μέχρι την τελευταία σταγόνα.
Μετά πάει όλο το σετάκι στον συνάδελφο στο μπαρ για να του βγάλει το ποτήρι απ' την θήκη και να παραγγείλει το επόμενο.
Ο καλλιτέχνης...
Τόση είναι η διάμετρος που, για κάποιον λόγο τον οποίο δεν γνωρίζω, αποφάσισε ο κατασκευαστής ποτηριών κρασιού - ξέρετε εκείνα τα ωραία τα κολωνάτα - να δώσει στην βάση του ποτηριού.
7 εκατοστά...
Τόση είναι η διάμετρος που αποφάσισε να δώσει και ο κατασκευαστής των μικρών πλαστικών τραπεζιών για την πισίνα στις ειδικές θήκες όπου ο καθένας μας θα μπορεί να βάζει το ποτήρι του καθ' όσο απολαμβάνει τον ήλιο αραχτός στην ξαπλώστρα.
Οι δυο τους δεν πρόκειται, κατά πάσα πιθανότητα, να συναντηθούν ποτέ...
Τα προϊόντα τους όμως ήταν γραφτό να συναντηθούν και να γνωριστούν στενά με τις ευλογίες του
αγαπητού μας τουρίστα.
Είναι ο ίδιος που μπορείτε να βρείτε σε αυτήν την παλιότερη ανάρτηση http://faultytowers4ever.blogspot.com/2010/09/blog-post_29.html και που έχει όλα τα εχέγγυα ώστε να συνεχίσει να μας προσφέρει λαμπρές στιγμές ιδιότυπης μεγαλοφυίας.
Αυτός λοιπόν είναι εκεί...
Στην πισίνα...
Ξαπλωμένος θέλει να απολαύσει τον ήλιο αλλά και ένα ποτήρι δροσερό ροζέ.
Το ελαφρύ αεράκι και η εύθραυστη και ελαφριά φύση του ποτηριού τον προβληματίζουν.
Αποφασίζει λοιπόν να χρησιμοποιήσει την θήκη στο τραπεζάκι. Γι' αυτό είναι εκεί αλλωστε. Γι' αυτό κατασκευάστηκε...
...αλλά μάλλον για άλλον τύπο ποτηριών...
Και τότε τα 7 εκατοστά της βάσης του ποτηριού προσπαθούν να συναντήσουν τα 7 εκατοστά της θήκης του τραπεζιού.
Αλλά όταν δυο κύκλοι έχουν ακριβώς την ίδια διάμετρο μπορούν άραγε να ταιριάξουν ο ένας μέσα στον άλλο;
Μπορούν αν τους ζορίσεις λίγο.
Έτσι λοιπόν συναντήθηκαν δυο αντικείμενα που δεν έπρεπε. Πάμε να δούμε το αποτέλεσμα.
Το ποτήρι στάθηκε στην θήκη.
Δεν έσπασε όπως ίσως περιμένατε οι περισσότεροι.
Αλλά σφήνωσε...
Και δεν έβγαινε..
Τι θα κάνατε εσείς σε μια τέτοια περίπτωση; Ας καθίσουμε να το συλλογιστούμε λίγο.
Θα χύνατε κάπου το κρασί και θα προσπαθούσατε να βγάλετε το ποτήρι;
Θα προσπαθούστε να βγάλετε το ποτήρι χωρίς να χύσετε το κρασί πρώτα;
Λογικές αντιδράσεις αλλά και οι δυο με μία παράμετρο που δεν ήταν αποδεκτή από τον φίλο μας:
Το κρασί που θα πήγαινε χαμένο, λιγότερο ή περισσότερο.
Κι εδώ έρχεται το μεγαλοφυές που μόνο κάποιος σαν κι αυτόν θα μπορούσε να συλλάβει και να εφαρμόσει.
Συνεχίζει να πίνει το κρασάκι του σιγά σιγά απ' το σφηνωμένο ποτήρι σηκώνοντας όλο το τραπεζάκι, μέχρι την τελευταία σταγόνα.
Μετά πάει όλο το σετάκι στον συνάδελφο στο μπαρ για να του βγάλει το ποτήρι απ' την θήκη και να παραγγείλει το επόμενο.
Ο καλλιτέχνης...