Desperate Receptionist

Ένας ύμνος στο μεγαλείο του ανθρώπινου μυαλού...

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Blackout!

Γεια σας...

Πάει καιρός ε;

Τί να κάνω που ο Αύγουστος μας φόρτωσε τόσο πολύ με δουλειά που μπήκαν στο περιθώριο όλα τα ευχάριστα. Μπορεί και να σφυρίζαν "τορπίλες" γύρω μου και να μην τις άκουγα με τόσο τρέξιμο. Κρίμα, το ξέρω αλλά τί να κάνουμε - η δουλειά προηγείται.

Το σημερινό περιστατικό θα μπορούσα να το ξεπεράσω και να μην σας το αναφέρω καν. Αλλά είναι επαναλαμβανόμενο και αυτό με έκανε να του αφιερώσω χρόνο και χώρο εδώ. Είναι σχόλιο που ειπώθηκε από δύο διαφορετικούς τουρίστες σε διαφορετικές στιγμές. Γι' αυτό και εντυπωσιάστηκα τόσο.

Κάτι λοιπόν νωρίτερα μέσα στο καλοκαίρι με τις απεργίες της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ (γιατί απεργίες κάνει η ΓΕΝΟΠ όχι η ΔΕΗ) κάτι με τις καιρικές συνθήκες (υγρασία σκόνη κλπ) είχαμε κατά καιρούς κάποιες διακοπές ρεύματος.


Σκοτάδια παντού και αρχίζουν να έρχονται ένας ένας.
"Καλησπέρα. Δεν έχω ρεύμα στο δωμάτιό μου".
"Εσείς και όλη η περιοχή" εξηγώ στον καθένα για το γενικό χαρακτήρα του προβλήματος.
Γνωρίζω πως διακοπές ρεύματος συμβαίνουν σε όλα τα κράτη του κόσμου.
Γι' αυτό και εκεί τελειώνει συνήθως η κουβέντα άντε καμιά φορά να το σαχλαμαρίσουμε και λίγο.
Αυτό που δεν ξέρω είναι πώς διάολο δουλεύουν τα φώτα ασφαλείας έξω...
Και ειδικά στην Γερμανία απ' όπου και οι δυο επισκέπτες μας των οποίων η αντίδραση ήταν πανομοιότυπη σε διαφορετικές στιγμές μες στο ημίφως:

"Όμως τα φώτα ασφαλείας ανάβουν..."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου