Marlboro

Αφού στην βράση κολλάει το σίδερο συνεχίζω με το τρίτο και τελευταίο post για σήμερα.

Πρωταγωνίστρια μία από τις κυρίες των 55+ που μνημόνευσα στην προηγούμενη ανάρτηση, η οποία αυτήν την φορά κινήθηκε σε άλλο πεδίο δόξας - πιό τυπικό και χαρακτηριστικό για την προέλευσή της (Βέλγιο).

Λίγο πριν την έξοδό τους για βραδυνό με πλησιάζουν στην reception και η μία από αυτές, εκείνη με την πιό χαρακτηριστική Βέλγικη προφορά και φυσιογνωμία, με ρωτάει:

"Μπορώ να κάνω μια ερώτηση; (...) Ξέρω ότι υπάρχουν τριών ειδών Marlboro. Ποιά να αγοράσω για τον σύζυγό μου (ξέρετε, αυτόν απ' το skype);"
...
Με την υπομονή που χαρακτηρίζει μόνο τους πιό ευσυνείδητους υπαλλήλους ψυχιατρικής κλινικής, της απαντώ πως δυστυχώς δεν γνωρίζω τον σύζυγό της τόσο καλά ώστε να ξέρω ποιά τσιγάρα θα του άρεσαν περισσότερο.
"Τί τσιγάρα καπνίζει;" την ρωτάω μήπως και την βοηθήσω.
"Marlboro, τα κανονικά" μου απαντάει με μια νιρβάνα στο βλέμμα.
...
...
"Γιατί δεν του αγοράζετε Marlboro κανονικά; Θα ήταν μια ωραία έκπληξη και πιστεύω πως θα του αρέσουν αφού αυτή είναι η μάρκα του."
"Αυτό θα κάνω. Ευχαριστώ."
"Καλό δείπνο να έχετε" (μόλις καταστρέψατε το δικό μου).