Happy hour

Πόσος καιρός πάει που τα είπαμε τελευταία φορά αγαπημένοι μου φίλοι και αναγνώστες...
Ελπίζω να μην απογοητευτήκατε τόσο από την αναμονή και να σας αποζημιώσω λιγάκι σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι άλλες προτεραιότητες υπήρχαν στην ζωή όλων μας τους τελευταίους μήνες.

Πρώτα απ' όλα φυσικά η αγωνία για το μέλλον της χώρας μας η οποία, ευτυχώς, μετά τις εκλογές του Ιουνίου, είχε αίσιο τέλος για όλους τους υπόλοιπους εκτός από εκείνους που ψήφισαν... Μαζί με τους ανά τον κόσμο τραπεζίτες, την Άνγκελα και το παρεάκι στις Βρυξέλλες, ανάσαναν με ανακούφιση και οι θαρραλέοι τουρίστες, που πήραν το ρίσκο να μας επισκεφθούν με τον κίνδυνο να εγκλωβιστούν σε δυσάρεστες καταστάσεις, χωρίς χρήματα και φαγητό (όχι ότι τώρα έχουν λεφτά ή ότι τρώνε εδώ που έρχονται), σε μια χώρα με πρωθυπουργό τον τρελο-Άλεξ και τους ρακένδυτους ντόπιους να τους κυνηγάνε για να πάρουν τα όργανά τους ώστε να τα πουλήσουν και να "πληρώσουνμισθούςκαισυντάξεις" (από δω και μπρός νομίζω πως πρέπει να αποτελούν μία λέξη).   

Μετά είχαμε την παραλίγο επανάληψη του έπους του Καραγκούνη (άπαιχτο tweet στον αγώνα με την Τσεχία "ο Καραγκούνης είναι ο μόναδικός παίχτης που χτυπάει στο κεφάλι και σηκώνεται κουτσαίνοντας"). Δυστυχώς όμως δεν καταφέραμε την υπέρβαση απέναντι στους αντιπαθητικούς αλλά έπρεπε να υποστούμε και την εικόνα της Μέρκελ να πανηγυρίζει με εκείνο το ταγεράκι, το σχεδιασμένο από Ανατολικογερμανούς για Ανατολικογερμανούς...

Κι έτσι όλα κι όλοι επέστρεψαν στην καθημερινότητά τους. Έτσι και στο ξενοδοχείο μας... Οι τουρίστες ξανάρχισαν τις ανοησίες τους κι εγώ θα ξαναρχίσω να τους κάνω ρόμπα!

Πάμε λοιπόν...

Happy hour. Ανά τον κόσμο τα μπαρ χρησιμοποιούν το κολπάκι αυτό για να προσελκύσουν πελάτες τις ώρες που παρατηρείται έτσι μια πτώση στην κίνηση. Το έχουμε υιοθετήσει λοιπόν και στο δικό μας μπαράκι αλλά το περιορίζουμε μόνο για τα εξωτικά μας cocktails προσφέροντας δύο στην τιμή του ενός. 

Απλή δεν φαίνεται η προσφορά μας;

 Παραγγέλνεις 2 πληρώνεις 1.

Ούτε ψιλά γράμματα, ούτε παγίδες για τον αφελή πελάτη, ούτε κρυφοί όροι.

Αυτά για τους υπόλοιπους. Η κυρία εκ Βελγίου ορμώμενη (τί διάολο πίνουν εκεί πέρα) θεώρησε σωστό να τα ξεκαθαρίσει περισσότερο για χάρη και της παρέας της (άλλες δύο Βελγίδες). 

Η ερώτησή της λοιπόν ήταν αν τα δύο ποτά πρέπει να τα πιει το ίδιο άτομο για να ισχύσει η προσφορά ή αν μπορούν να τα πιουν δύο άτομα...

Μετά από την εξήγησή μας ότι θα ήταν πρακτικά δύσκολο να γυρνάμε στα τραπέζια για να ελέγχουμε τί πίνει ποιός και να χρεώνουμε ανάλογα, οπότε ναι, μπορούν δύο άτομα να πιουν δύο cocktails και να πληρώσουν το ένα, αφήνει ικανοποιημένη τις άλλες δύο να παραγγείλουν. 

Μόλις όμως εκείνες παραγγέλνουν τα cocktails που διάλεξαν (διαφορετικό η κάθε μια), πετάγεται πάλι η διαπραγματευτής (που δεν έχει παραγγείλει ούτε σκοπεύει να πιει cocktail) και με την σιγουριά του ειδήμονα λέει:

"Όχι πρέπει να παραγγείλετε το ίδιο για να πληρώσετε ένα αντί για δύο!"

Και ο μπαρμαν με τα νεύρα τσατάλια:

"Μπορείς να μην μιλάς και να μας αφήσεις να κάνουμε την δουλειά μας;"  

Γειά μας...