Desperate Receptionist

Ένας ύμνος στο μεγαλείο του ανθρώπινου μυαλού...

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Password

Τώρα που έπιασα δουλειά θα σας τα δώσω μαζεμένα.

Λοιπόν, το θέμα μας αυτή την φορά έχει να κάνει με την εξοικείωση των λίγο μεγαλύτερων ηλικιακά με τις νέες τεχνολογίες και τις προσφερόμενες από αυτές υπηρεσίες.
Και αν στην χώρα μας οι των 55+ αποφεύγουν τα πολλά πολλά (κι εδώ που τα λέμε ίσως να κάνουν και καλά αφού αν περπατάς σε άγνωστα μονοπάτια και δεν τό 'χεις μπορεί και να εκτεθείς), οι συνομήλικοί τους Βορειο-δυτικο-ευρωπαίοι, έχοντας γνωρίσει νωρίτερα από εμάς όλα αυτά τα σύγχρονα θαύματα, έχουν την απαραίτητη οικειότητα... ή νομίζουν πως την έχουν.

Δύο κυρίες από το Βέλγιο (...) και από την εν λόγω ηλικιακή ομάδα, εφοδιασμένες με laptop (το οποίο φυλάνε σε ένα απίστευτο καρω-εμπριμέ κάλυμμα) κατεβαίνουν στο lobby μετά από το πρώτο τους πρωινό κοντά μας και προσπαθούν να μιλήσουν μέσω skype στους ευτυχείς συζύγους.
Προφανέστατα όμως οι γνώσεις τους περί internet και networks περιορίζονται στο double click στο μπλε εικονίδιο με το S που κάποιος φόρτωσε στο desktop και μετά στην επιλογή "video call" αφού επιλέξουν το όνομα του συζύγου.
Από πού προκύπτει τόση σιγουριά; Μα από την συζήτηση που ακολούθησε τις αποτυχημένες προσπάθειές τους να συνδεθούν:

"Γεια σας"
"Γεια σας"
"Μπορώ να σας κάνω μια ερώτηση; (οι Βέλγοι πάντα έτσι ξεκινάν την ερώτησή τους). Στην Ελλάδα χρειάζεται κάποιος κωδικός για να συνδεθούμε στο skype;"
"Δεν χρειάζεται κωδικός για το skype αλλά για να συνδεθείτε με το internet μέσω του network του ξενοδοχείου."
"Μα δεν θέλουμε να συνδεθούμε στο internet, στο skype θέλουμε να συνδεθούμε!"
...
...
... Please don't hung up until you listen the busy tone...  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου